Onze bruiloft in juli (deel 1)

Onze bruiloft in juli is alweer eventjes geleden. Morgen zijn mijn man (!!!) en ik namelijk twee maanden getrouwd. Wat gaat de tijd toch snel. Het is eigenlijk gek dat de bruiloft voorbij is. Deze stond namelijk al meer dan twee jaar op de planning. Hoe anders was mijn leven ook toen ik in april 2020 ten huwelijk werd gevraagd. Met een pet op, omdat mijn kale hoofd anders zo koud was. Zwak door de chemo’s. Volop in mijn behandeltraject van toentertijd. En nu: grotendeels een goede conditie (nog wel veel moe), een betere weerstand, een volle bos haar. Ik vertel jullie graag over deze prachtige dag: 21 juli 2022.

De dag voor onze bruiloft in juli

Ik ga deze blogpost niet te diep in op onze locatie, de dj, mijn jurk en de bruidsfotografe. Daar komen nog aparte blogposts over. Wel neem ik jullie graag mee in het verhaal van onze bruiloft in juli zelf. Eerst de dag ervoor. Wij waren totaal niet zenuwachtig, hadden dan ook meer dan twee jaar aan voorbereidingstijd. Zo niet zenuwachtig, dat we de dag ervoor nog dingen regelden voor de bruiloft. Zo had ik een relaxbehandeling bij Lotus face & bodycare (#nospon). Ook kocht ik een gastenboek bij de HEMA en schrijfgerei. We hadden namelijk een photobooth bij het feest staan en wilden dat gasten dan een foto in een boek konden plakken. Dit boek is ontzettend leuk geworden en ik raad het iedereen aan om dit te doen. Zo heb je al snel een aandenken aan je bruiloft.

De ochtend van de trouwdag

Het leek mij heel leuk als Wouter (mijn partner) en ik ‘first look’-foto’s zouden laten maken door onze bruidsfotografe. Wouter vertrok daarom in de ochtend naar zijn vader om zich daar om te kleden. Mijn moeder kwam naar mij toe en dan zouden Wouter en ik elkaar pas zien op locatie. Samen met mijn moeder ging ik naar een kapsalon om mijn haar een beetje te laten stylen. Ik heb lang gedacht dat ik een haar- en make-upstylist wilde inhuren. Dat zie je toch vaak bij bruiloften. Uiteindelijk wilde ik zo dicht bij mezelf blijven. Qua make-up droeg ik alleen mascara, lippenstift en nagellak. Mijn haar werd iets gekruld. That’s it. Heel blij dat ik deze keuze maakte, want veel make-up en een heftige coupe past totaal niet bij mij. Rond twaalf uur waren mijn moeder en ik op de trouwlocatie en kon de pret beginnen.

Foto’s voor de ceremonie begon

Met Sarina, onze trouwfotografe, hadden Wouter en ik dus voor de ceremonie alvast afgesproken. Zo konden we foto’s van onze ‘first look’ maken en alvast andere leuke foto’s. We trouwden buiten in een beschermd natuurgebied, dus er waren genoeg plekjes voor mooie foto’s. Sarina was echt heel lief en stelde ons op ons gemak. We houden allebei niet echt van poseren, dus het was fijn dat we genoeg aanwijzingen kregen. Rond half twee namen Wouter en ik plaats in het huiskamercafé van onze locatie. Toen kwamen de ceremoniegasten en we wilden niet dat ze ons zagen voor de ceremonie.

Het moment was daar: de trouwceremonie

We hadden, onszelf en Sarina meegerekend, zestien gasten voor de ceremonie. Deze wilden we zo klein mogelijk houden. Alleen zeer naaste familie en de beste vrienden waren er bij. Wouter en ik kwamen samen op (ik met een boeketje dat mijn moeder die ochtend had gekocht voor op de antenne van de auto, haha). Ik wilde niet weggegeven worden. Al vanaf mijn achttiende woon ik op mezelf en Wouter en ik wonen al jaren samen, dus dat leek me een beetje gek. Onze trouwambtenaar was een heel gezellige vrouw, met wie we een urenlang kennismakingsgesprek hebben gehad. Wat een beetje jammer was: die hele week was het heel warm en zonnig, op onze trouwdag regende het af en toe. Tijdens de ceremonie was het droog.

Lekker het gras maaien

Op het moment van onze ceremonie bedacht een bewoner daar dat hij zijn gras moest maaien. Volgens mij hebben de gasten dan ook weinig meegekregen van de speech van onze babs. Dat mocht de pret niet drukken. Wij verstonden het wel. We legden onze trouwgeloftes af en waren na een hamerslag officieel getrouwd! Wouters zus was onze ceremoniemeester en overhandigde ons de ringen. Daarna was het tijd om de trouwakte te ondertekenen. Nadat wij die hadden ondertekend, waren onze getuigen aan de beurt. Mijn getuige was mijn beste vriendin en Wouters getuige zijn broer. We proostten met alle gasten op ons trouwen waarna het tijd was voor de borrel.

En toen de rest van onze bruiloft in juli

Ik heb nog onwijs veel te vertellen over onze bruiloft in juli. Daarom lijkt het me beter om het te verspreiden over twee blogposts. De volgende komt donderdag al online, dan hoeven jullie niet lang te wachten. Hierin vertel ik wat we deden na de officiële gelegenheid, hoe onze bruidstaart was, wat we dineerden en hoe het feest was. Misschien nog wel leuk om te vertellen: voor Wouter en mij was dit onze eerste echte bruiloft waar we bij waren. Dus alle inspiratie kwam van wat we lazen en zelf bedachten.

Ben jij weleens op een bruiloft geweest?