Ik ga (hopelijk) vanaf volgend schooljaar doorstuderen

Wie mij al een langere tijd volgt op Instagram heeft eind vorig jaar in de stories wel gezien dat ik open dagen van zo’n vijf universiteiten bezocht. Ik ging naar Rotterdam, Leiden, Tilburg, Utrecht en Amsterdam. Over een paar masters was ik erg enthousiast, maar toch ‘voelde’ ik het niet helemaal. En de masterrichting die ik wilde, zag ik overal in Nederland alleen als Engelstalige master. Nu vind ik het niet erg om twee vakken in het Engels te volgen, maar ik ben toch meer fan van de mooie Nederlandse taal. Mijn zoektocht naar een leuke hield dus na al die open dagen nog niet op.

Naar het buitenland

De master in Nederland waar ik het enthousiast over was, is Journalistiek en Nieuwe Media aan de Universiteit van Leiden. Maar om nou elke dag in totaal minstens vijf uur wil reizen met het openbaar vervoer? Nee, dankjewel. Wel wil ik graag vanaf komend schooljaar doorstuderen. Op een gegeven moment realiseerde ik mij dat ik redelijk dicht bij Antwerpen woon. Binnen veertig minuten sta in op Antwerpen Centraal als ik de trein neem. Het zou veel sneller kunnen, maar de trein vanaf hier stopt bij let-ter-lijk elk station. Zo leer je wel leuke stationsnamen kennen, zoals Antwerpen-Luchtbal (ik dacht dat het luchtballon was). Door deze relatief korte reistijd had ik genoeg reden om ook bij de universiteiten in die stad te oriënteren op masters.

Brochures en infodagen

In november bestelde ik bij de Universiteit Antwerpen en de KU Leuven (die zit ook met een campus in Antwerpen) brochures over verschillende masters die mij interessant leken. De brochures zijn ook online te bekijken, maar ik vind het fijner om ze op papier te hebben. Zo kon ik aantekeningen maken op de brochures over dingen die mij aanspraken. In februari en april zouden de infodagen plaatsvinden. Ik had er enorm veel zin in om een kijkje te nemen op de universiteiten. Helaas gooide het coronavirus roet in het eten en gingen de open dagen niet door. Althans, niet offline. Beide universiteiten losten het op door online infodagen te houden. Iets minder leuk, maar wel handig om te ‘bezoeken’ als je wat meer informatie wilt over masters.

Keuze

Uiteindelijk viel mijn keuze op de master communicatiewetenschappen. Ik ben altijd al graag bezig met de Nederlandse taal. Niet voor niets heb ik de lerarenopleiding Nederlands gevolgd. Als ik op het internet naar vacatures kijk, zijn de meeste vacatures die mij aanspreken bedoeld voor mensen die journalistiek of communicatie hebben gestudeerd. Journalistiek heb ik al eens geprobeerd en was niet de opleiding voor mij. Als ik zo naar de vakken kijk van het schakeljaar en van de master communicatiewetenschappen lijkt alles mij interessant. Tuurlijk, ik weet ook wel dat ik in het echt sommige vakken vast minder leuk zal vinden, maar dat is met zo ongeveer alle studies wel het geval. Niet alles is super. Ik heb bij voor het schakelprogramma aangemeld en het zal bij elkaar drie jaar duren voor ik klaar ben met het programma en de master. Het schakelprogramma bestaat voor mij uit negentig studiepunten en de master uit zestig studiepunten. Ik heb geen zin om te proberen om het schakeljaar versneld te volgen.

Voordelen

Wat ik echt heel tof vind, is dat je het studieprogramma van de master een beetje kunt personaliseren. Bij het schakelprogramma, dat moet ik volgen omdat ik aan de hogeschool heb gestudeerd, staat uiteraard wel alles vast. Bij de master moet je steeds keuzes maken uit verschillende vakken voor een bepaald aantal studiepunten. Zo’n systeem heb ik in Nederland nog niet gezien. Bovendien is het collegegeld in België nog net geen €1000, terwijl je in Nederland voor een voltijd studie vanaf komend jaar al €2143 betaalt. Dat scheelt nogal! Helaas heb ik mijn vijf jaar studentenreisov al gebruikt. Ik moet nog even uitzoeken hoeveel het mij gaat kosten om met de trein te reizen. Vanaf mijn huis is het iets meer dan een halfuur fietsen naar het dichtstbijzijnde Belgische station. Misschien dat het het overwegen waard is om, in ieder geval op warme dagen, naar dat station te fietsen. Scheelt toch weer wat geld én dan heb ik meteen wat gesport.

Waarom dan hopelijk?

Ik denk dat het wel duidelijk is dat ik enorm zin heb om door te studeren. Wel hangt het er natuurlijk een beetje vanaf of ik in september beter ben. Als het goed is heb ik halverwege mei mijn laatste chemo. Daarna heb ik nog een PET-scan. Uit die scan zal blijken of er nog activiteit zichtbaar is. Positief als ik ben ga ik er gewoon vanuit dat ik na de zes chemokuren klaar ben en in remissie kan. Maar ik houd er ook een klein beetje rekening mee dat ik bijvoorbeeld nog iets van een behandeling kan krijgen. Je weet het nooit met kanker. En dan is er nog de onzekerheid van het heersende virus. Ik hoop dat, stel dat we nog langer thuis moeten zitten, de universiteit in september dan besluit om wel het schooljaar te laten starten en ook nieuwe studenten aan te nemen. Om mij heen zie ik genoeg vrienden die thuis hoorcolleges en werkgroepen volgen.

In gesprek

Het liefst spreek ik nog met wat studenten van het betreffende schakelprogramma en de master. Die heb ik helaas nog niet gevonden. De universiteit mag geen gegevens, snap ik ook wel, van studenten aan mij doorspelen, maar de studievereniging heeft ook nog geen antwoord gegeven op mijn vraag of er studenten bereid zijn met mij te praten. Hopelijk kan ik nog wel met wat mensen in gesprek. Ik vind het fijn om studenten te spreken. Die kunnen hun ervaringen over de master vertellen en op die manier kan ik mijn verwachtingen misschien wel al wat bevestigd krijgen en eventueel bijstellen.

In een van de komende maanden moet ik mij nog officieel inschrijven bij de Universiteit Antwerpen. Zoals we ons in Nederland gewoon via Studielink inschrijven, zo gaat dat in België net wat anders. Online heb ik mij alvast aangemeld, maar ik moet nog langskomen op de campus om de inschrijving compleet te maken. Wanneer dit gebeurt weet ik nog niet. Dat hangt af van de coronamaatregelen. Ik kijk in ieder geval uit naar het moment dat ik weer in de studieboeken kan duiken.