Deze week is de derde week van mijn collegejaar. Zoals jullie merken ben ik minder actief op mijn blog (en op Instagram). Ik zou wel actiever willen zijn, maar er zijn zoveel nieuwe indrukken. Wat ben ik blij dat ik eindelijk weer mee kan draaien in het semi-normale leven. En tuurlijk, voor mij is het nog wel wat anders. Mijn lichaam is ondertussen druk bezig met het herstel, terwijl ik het idee heb alles alweer te kunnen. Af en toe geeft mijn lichaam aan dat ik te snel ga en te snel wil. Vandaar dat ik even mijn blog op een lager pitje heb gezet. Ik kan nu eenmaal niet direct alles wat ik voor de kanker wel kon. Wat ik wel kan? Daar vertel ik jullie graag over!
Studeren met een chemobrein
Ik ben weer begonnen met studeren. Momenteel volg ik het uitgebreide schakelprogramma communicatiewetenschappen en hoop ik uiteindelijk de master hiervan te kunnen volgen. Studeren vind ik leuk, maar ik frustreer me wel over een aantal dingen. Zo heb ik enorm last van een chemobrein. Dit chemobrein houdt in dat ik een slecht concentratievermogen heb, veel vergeet en niet goed nieuwe dingen onthoud. Drie dingen die je juist wel goed moet kunnen als je studeert. De enige manier om van mijn chemobrein af te komen is door mijn hersenen uit te dagen. Daarvoor is studeren dus wel een heel goede oplossing. Geen idee hoe lang het duurt voor mijn hersenen weer de oude zijn, maar ik doe in ieder geval mijn best.
Wel weet ik dat het ongeveer een jaar duurt voor ik mijn normale energielevel terug heb. Dat alle colleges door het virus online gevolgd kunnen worden, is voor mij juist wel een voordeel. Het scheelt een hoop tijd en energie dat ik lekker achter mijn bureau lessen kan volgen. Wel heb ik even flink geïnvesteerd in een laptopstandaard, los toetsenbord en een computermuis. Al die uren achter mijn bureau moeten natuurlijk wel comfortabel zijn. En wat ben ik blij met deze investering. Het werkt en zit stukken fijner dan zonder deze spullen.
Even klagen
Mag ik dan nog even klagen? In België is er een fantastische regeling voor het reizen met het openbaar vervoer. Ben je 26 jaar of jonger en studeer je? Dan reis je met een toffe korting met de trein. Ik moet minstens één keer per week naar Antwerpen, omdat ik bijles volg voor het vak statistiek (daar ben ik namelijk enorm slecht in). Op Antwerpen Centraal vroeg ik vorige week informatie voor een treinabonnement tussen Roosendaal (waar ik woon) en Antwerpen Centraal. Ik vond de informatie online namelijk nogal ingewikkeld. Gelukkig was er een aardige man bij de servicebalie die mij hielp. Hij zocht uit dat een jaarabonnement tussen Essen (het eerste station over de grens) en Antwerpen Centraal voor mij 211 zou kosten. Nou, geen geld! Ik wilde graag weten hoe duur het was om dan ook een abonnement te nemen tussen Roosendaal en Essen.
Laat me het even uitleggen. Er bestaat geen abonnement tussen een Nederlands station en een Belgisch treinstation. Je kunt wel een abonnement nemen vanaf een station naar de Nederlandse grens en dan vanaf de (in dit geval) Belgische grens naar een treinstation in België. Vanaf de Belgische grens naar Antwerpen zou het jaarabonnement in totaal voor mij 236 zijn. Het leek mij heel fijn om dan vanaf Roosendaal op te kunnen stappen. Maar vanaf Roosendaal naar de Nederlandse grens, dat is nog niet eens twee minuten in de trein, kost voor een jaar gewoon 736? I beg your pardon? Wat een achterlijk bedrag vragen de Nederlandse Spoorwegen. Dat heb ik er natuurlijk echt niet voor over. Dat resulteert er wel in dat als ik naar de campus ga, ik in totaal twee uur moet fietsen (naar en van Essen).
Sporten
Goed, gelukkig houd ik van fietsen, maar het was fijn geweest als ik ook met de trein vanuit Roosendaal kon reizen voor niet achterlijk veel geld. Over fietsen gesproken, een paar weken geleden brak ik iets in mijn arm. Ik wilde op mijn racefiets – met klikpedalen – stappen, en viel om toen ik met een been ingeklikt zat. Weken mocht ik niet fietsen en hardlopen. Dan mag ik eindelijk na maanden ziek zijn sporten, breek ik iets. Ook kreeg ik een nare griep en liet ik mij testen, maar de uitslag was negatief. Nu ben ik er helemaal bovenop en kan ik weer lekker sporten. Komende zondag loop ik vijf kilometer hard tijdens de Vestingloop Bergen op Zoom. Wat kijk ik hier naar uit. Op mijn racefiets stap ik minder snel nu ik studeer. Ik moet mijn tijd verdelen over studeren, bloggen en sporten.
Over het algemeen gaat het verder wel goed met mij. Ik sport weer, doe weer iets nuttigs (studeren) en zit hierdoor een stuk beter in mijn vel. Mijn Port-a-Cath doet minder pijn, al is het kastje nog steeds erg gevoelig als ik sport. Mijn eerste bloedonderzoek sinds mijn remissie was positief. Dit betekent dat ik nog steeds kankervrij ben. Hopelijk blijft dit voor de rest van mijn leven. Mijn chemobrein blijf ik lekker uitdagen en ik geniet van alles wat ik weer kan.
Op naar kankervrije jaren!
Ondanks alle strubbelingen toch een mooi positief blogje. Maar serieus, dat abonnement bij de NS. Dat is echt idioot!
Studeren met een chemobrein lijkt me behoorlijk intensief en ingewikkeld. Heel veel respect dat je het aangaat.
Auteur
Ja, idioot, hè! Kan me er nog boos om maken, maar ik probeer dat wel zo min mogelijk te doen, haha. Moest het wel echt even van mij af schrijven.
Wat verwoord je alles toch weer positief ondanks tegenslagen! Ik weet nog van mijn moeder dat zij na hodgkin ook een chemobrein is, en eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat dat nog niet helemaal weg is en we zijn 10 jaar verder. Jij bent wel veel jonger dan zij toen ze hodgkin kreeg, dus bij jou gaat dat vast veel sneller!
Auteur
Ohhhh, jeetje, dat het bij jouw moeder nog steeds niet helemaal weg is… Ik heb hoop dat het bij mij inderdaad wel wat sneller gaat! 🤞🏻
Wat voor idioot bedrag is dat nu voor dat Nederlandse treinabonnement??
Dat terzijde, wat een fijne update eigenlijk. Het lijkt me nog wel een pittige uitdaging om te studeren met je chemobrein maar dat komt vast ook goed. Je bent goed bezig! 🙂
Auteur
Bizar, he???
Lief, dankjewel! Ik ga in ieder geval mijn best doen en dan hopen dat het lukt 😄.
Mooi om te lezen hoe het op allerlei gebieden nu met je gaat! Klinkt erg pittig, studeren met een chemobrein. Hopelijk trekt dit gauw bij. Echt zo balen voor je dat je wat brak toen je op je racefiets stapte. Maar gelukkig heb je wel kunnen hardlopen en ben je niet weer je opgebouwde conditie kwijtgeraakt. Supergaaf dat je morgen 5 km gaat lopen tijdens die Vestingloop. Heel veel succes én plezier!!
Goed dat je je hersenen uitdaagt. Hopelijk merk je dat het studeren, info onthouden en concentratie steeds beter gaat. Ik vind het knap dat je zoveel dingen naast elkaar doet 🙌 Ik heb ook wel eens naar een BE-NL treinabonnement gekeken, niet te doen inderdaad. Daar zouden ze toch een oplossing voor moeten bedenken.
Ohh ja, mijn zusje is uitgeweken naar Nederland en zei dat eens dat de treinen in Nederlands echt héél erg duur zijn. Ik wist nu wel niet dat het echt zoveel verschil uitmaakte, wow!
Dat verschil in prijs is inderdaad wel heel groot, zot! Onze treinen rijden dan wel weer nooit op tijd, ik weet niet hoe dat in Nederland zit haha. Ook heel knap dat je jezelf en je hersenen zo uitdaagt, ik weet niet of ik er de puf voor zou hebben haha!
Wat super knap dat je de uitdaging met je brein aan gaat en een studie begint! Je kan het 😀
Echt bizar, dat verschil in ov-kosten! Lijkt me aardig frustrerend om omgescheept te zitten met een chemobrein. Ook vervelend dat je er nog zo’n breuk in je arm bij kreeg. Dat is wel iets dat samenhangt met chemo toch, dat je last kunt krijgen van botontkalking waardoor je sneller wat breekt, geloof ik. Mijn vader heeft een soortgelijke behandeling gehad en pas bij de derde botbreuk begon ze wat te dagen in het ziekenhuis – dat het aan die medicijnen lag dat hij botontkalking had.
Die treinkosten zijn bizar maar dat je na je ziekte iets breekt en ook nog griep krijgt jeetje zeg!