Tijdens mijn eerste schooldag van dit jaar ging het brandalarm af. Rustig pakte iedereen z’n spullen in. We liepen rustig de trap af en na ongeveer vijftien minuten stonden we buiten. Best langzaam, vind je niet? Achteraf bleek het geen brandoefening te zijn, terwijl iedereen het tegenovergestelde dacht.
Mondig als ik ben, schreef ik een kritische opmerking* onder aan een artikel op de site van het blad van de Hogeschool. Mijn opmerking werd meegenomen in een evaluatie over de brand. Er werd dus echt naar mij geluisterd.
Een paar dagen later stond ik zelf les te geven op mijn stageschool. Vanuit het niets ging het brandalarm af. Ik raakte redelijk in paniek, want hier hadden mijn werkplekbegeleider** en ik het nog niet over gehad: “Wat te doen bij een brandalarm?” Gelukkig klonk na een halve minuut uit de intercom dat er niks aan de hand was, maar dat ze het brandalarm aan het testen waren. Klas gerustgesteld, ik gerustgesteld.
Het zette mij toch aan het denken en de volgende dag vroeg ik aan mijn werkplekbegeleider wat ik moest doen als ik les aan het geven was en het brandalarm af ging. Het zijn dingen waar je niet aan denkt als je ergens stage gaat lopen, maar wel dingen die van (levens)belang zijn om te weten. Dan rest mij nog de vraag: “Moeten studenten van mijn opleiding niet allemaal verplicht een EHBO-cursus volgen?” Wat als er een leerling een of andere aanval krijgt? Soms is het in een paar seconden gedaan met iemand. Als je dan geen collega’s in de buurt hebt, zou het een ramp kunnen worden.
Allemaal dingen die mij bezighouden op dit moment en waar ik voortaan ook aan zal denken als ik weer op een andere school terechtkom. Voorlopig zit mijn werkplekbegeleider een groot deel van de tijd nog bij mij en kan zij ingrijpen als er iets gebeurt.
Mevrouw Marloes
*Mijn kritische opmerking:
Deze opmerking is hier te vinden. De bevestiging dat ze mijn opmerking hebben meegenomen in hun evaluatie, is hier te vinden.
**Werkplekbegeleider: de persoon die mij begeleidt en beoordeelt tijdens mijn stageperiode