(bijna) een jaar hardlopen

Ongeveer een jaar geleden, volgens mij was het 18 maart 2018, trok ik voor het eerst in een paar jaar weer mijn hardloopschoenen aan. Vanaf de bank bij mijn oma zag ik mensen over de dijk hardlopen en opeens had ik zoiets van: ‘Waarom zit ik hier te luieren, terwijl ik ook aan mijn conditie kan werken?’ Ik was het eigenlijk niet eens met de slechte conditie die ik had op deze leeftijd.

Inschrijven voor een wedstrijd
Maar goed, hardlopen heb ik weleens vaker geprobeerd. Hoewel ik het heel fijn vind om te doen, hield ik het nooit vaker dan een paar keer vol. Om toch gemotiveerd te blijven, schreef ik mij in voor de LadiesRun in Rotterdam die op 10 juni plaatsvond. En ik zou mezelf niet zijn als ik mij dan niet meteen voor de langste afstand, 10 kilometer, inschreef. Vanaf maart liep ik veel hard en uiteindelijk liep ik tijdens de LadiesRun mijn afstand in 1 uur, 12 minuten en 4 seconden.

Oh, en had ik al verteld dat ik mij ondertussen ook al had ingeschreven voor de 10 kilometer in Roosendaal? Die was op 24 juni en liep ik in 1 uur, 11 minuten en 15 seconden. Liep ik niet veel te hard van stapel? Ik vond van niet en genoot (voor het grootste gedeelte) van de momenten waarop ik hardliep.

Hete zomer
Toen brak de zomervakantie aan. Er waren heel veel hete dagen waarop het niet te doen was om te gaan hardlopen. Soms was ik na vijf minuten al kapot. De tips die werden gegeven was dat ik vroeg kon opstaan om nog voor de hitte te sporten. Daar had ik totaal geen zin in, dus dat deed ik dan ook niet. Ondertussen kluste ik veel in het huis waar mijn vriend en ik nu wonen. Na het schuren, voorstrijken en schilderen van de hoge muren, had ik vaak geen zin om te lopen. Toch liep ik op 24 september in Willemstad 10 kilometer in 1 uur, 3 minuten en 53 seconden. Wat een prestatie vond ik dat! Ondanks het weinige trainen toch zo’n, voor mij, toptijd neerzetten. Ik was erg trots.

Op 7 oktober zou ik in Breda ook 10 kilometer lopen, maar ik lag ziek op bed. Eigenwijs als ik was, wilde ik toch hardlopen (geen goed idee!). Ik liep met moeite 5 kilometer (mijn afstand had ik van tevoren aangepast) in 32 minuten en 31 seconden en was kotsmisselijk toen ik over de finishlijn stapte.

En toen ging het mis…
Achteraf denk ik dat ik veel te fanatiek ben begonnen. Al een aantal jaren heb ik last van dagelijkse pijn in mijn rug. Tijdens het hardlopen heb ik daar, gelukkig, weinig last van. Waar ik wel last van kreeg, was mijn rechter bovenbeen (bleek later mijn rechterheup te zijn). Elke keer als ik hardliep, moest ik vaker wandelen dan ik wilde. Ik had vaak last van pijn aan mijn rechterheup. De fysiotherapeut vertelde mij dat ik het erg rustig aan moest doen. Dit hielp, tot het na een paar weken weer pijn ging doen en zag dat mijn linkerschouder hoger staat dan mijn rechterschouder.

Ik ging terug naar de fysio. Zij constateerde dat mijn linkerbeen iets korter is dan mijn rechterbeen en dat ik daar weleens die klachten van kon krijgen. De podotherapeut heeft toen filmpjes gemaakt en zooltjes voor mij laten maken. Op aanraden van hem kocht ik ook andere hardloopschoenen, die iets meer steun bieden.

Hoe het nu gaat
Vandaag liep ik voor het eerst weer twee kilometer hard, met twee minuten wandelen tussendoor. Dit was best pijnlijk, omdat mijn lichaam moet wennen aan die zooltjes. Gelukkig had ik verder nergens last van, ook niet van mijn rechterheup. De podotherapeut raadde mij aan om het hardlopen rustig op te bouwen, zodat ik uiteindelijk pijnloos kan lopen.

Op 7 april ga ik 10 kilometer lopen in Rotterdam. Deze wedstrijd heb ik al maanden geleden gepland. De tijd maakt mij dan niet zoveel uit. Als ik de wedstrijd maar uitloop. Ik merk dat ik nog wel een redelijk goede conditie heb en gelukkig niet helemaal op nul hoef te beginnen.

Dat ik nog vele kilometers mag hardlopen!

Heb jij weleens hardgelopen?

Liefs,
Marloes

6 Reacties

  1. februari 26, 2019 / 9:26 pm

    Wat balen dat je even een stapje terug hebt moeten doen! Hopelijk heb je er door geleerd weer beter naar je lichaam te luisteren 🙂

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      maart 5, 2019 / 9:07 pm

      Haha, ik heb er zeker van geleerd! Iets rustiger aandoen (al staan er wel weer 4 hardloopevenementen gepland, oeps). De zooltjes helpen heel erg 🙂

  2. Esther
    februari 27, 2019 / 11:42 am

    Hi Marloes, Ik hou niet van hardlopen, het is geen goede sport voor mij. Na een paar honderd meter krijg ik hoofdpijn en dat bonkt dan door mijn hele lijf heen. wandelen is wel heel prettig en fietsen ben ik erg gek op. Het allerprettigste om te doen is zwemmen. Bij het zwemmen geen pijn in ledematen of andere onderdelen van het fysiek. Wat voor mij prettig is, hoeft voor jou niet fijn te zijn natuurlijk, maar denk er eens over. succes met alle sporten die je uit gaat proberen!

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      maart 5, 2019 / 9:08 pm

      Hi Esther, wat jammer zeg dat hardlopen zorgt voor al die narigheid. Wandelen, fietsen en zwemmen vind ik ook heerlijk om te doen! Vooral met dat lekkere weer ben ik graag buiten 🙂

      Dankjewel!

  3. maart 4, 2019 / 6:05 pm

    Ooh ik hoop dat het hardlopen snel beter gaat en dat je snel went aan je zooltjes! Ik heb al ontelbare keren geprobeerd om hard te lopen, maar ik krijg teveel pijn en klachten: pijnlijke borst, ik krijg geen adem, last van scheenbenen. Inmiddels heb ik het maar opgegeven..

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      maart 5, 2019 / 9:09 pm

      Lief van je! Het gaat best goed met die zooltjes, heb het netjes langzaam opgebouwd waardoor ik eigenlijk vrij weinig last heb van het inlopen. Vervelend dat je zoveel pijn en klachten krijgt door hardlopen. Gelukkig zijn er genoeg andere activiteiten om te kunnen doen! 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.