Gingerbread house voor het eerst maken

Al jaren heb ik een droom. Iets wat helemaal niet zo onbereikbaar was om te doen. Maar ik ben lui en bakken kost vaak best wat geld en zorgt voor veel afwas. Toen ik bij de Lidl een bakmix voor een heus gingerbread house zag staan, gooide ik het toch zonder na te denken in mijn mandje. Dit jaar zou het gebeuren: ik ga een peperkoekhuisje maken.

Zo gezegd, niet zo snel gedaan

De mix belandde twee weken geleden in de voorraadkast. Ik zag er best tegenop om het huisje te maken. Toch besloot ik deze week aan de slag te gaan. Zonde om zo’n mix te laten vergaan. Er stond een duidelijke beschrijving achterop de doos. Ook had ik al een ei in huis gehaald voor de mix. Verder had ik een beslagkom, mixer (met deeghaken en garden), bakplaat met bakpapier en een oven nodig.

“Verdorie, stom deeg”

Oh, ik had er al heel snel geen zin meer in. Ik moest de peperkoekenmix in de beslagkom doen, samen met eigeel en stroop. Dat werd een goed beslag. Maar. Niet. Heus. Het deeg bleef kruimelen, ondanks dat ik er meer stroop bij deed. Na wat gescheld en mijn geroep (‘IK GA GEWOON KOEKJES MAKEN, HOOR!’) kwam mijn vriend (hij is kok) helpen. Lief zorgde hij ervoor dat het deeg plat werd en hij werkte de ontstane scheurtjes weg. Met behulp van sjablonen die in het pakket zaten kon ik de muren en daken van het huis uitsnijden en in de oven doen.

Lekkere ramp

Nou, dat in elkaar zetten van het huisje ging niet bepaald makkelijk. Ik moest eerst de muren (die niet recht waren gebleven in de oven) tegen elkaar zetten. Ze bleven niet staan zonder mijn hulp. Zo geduldig ben ik niet als ik bak, dus ik was er weer vrij snel klaar mee. Toen de muren ein-de-lijk stonden, versierde ik eerst de daken voor ik die op het huis ‘metselde’.

Lees hier meer over de feel good-roman Zomer in het kunstcafé

Plof

En je gelooft het vast niet: de daken gleden van het huis af. Stond ik mezelf daar weer op te vreten. Mijn vriend was ondertussen vertrokken naar zijn werk. Gelukkig, want de sfeer was niet goed. Uiteindelijk stond alles tot ik ‘plof’ hoorde. En ‘plof’ is niet goed als je net een heel huis in elkaar hebt gezet. Er was een muur omgevallen. Deze heb ik niet heel goed meer overeind gekregen, want alles zat in de weg. Ach, ik heb mijn best gedaan.

Knibbel, knabbel, knuisje…

Ben ik blij met het resultaat? Zeker. Ga ik dit nog eens doen? Zeker niet. Jeetje mina, ik ervoer meer stress dan dat ik het leuk vond om dit huisje te maken. Laat mij maar lekker koekjes bakken (en eten) in plaats van te knutselen met voedsel. Dit nooit meer.

Ben jij een echte bakker of bak jij er ook niks van?

Liefs,
Marloes