Tatjana Almuli – Knap voor een dik meisje

Dit boek van Tatjana Almuli, Knap voor een dik meisje, heb ik al vaker in mijn handen gehad in de boekhandel. Ik kocht het niet, want ik koop tegenwoordig zelden boeken. Vaak lees ik ze maar een keer. Toch wilde ik in verband met de boekenweek een boek kopen. Een mooie kans om Knap voor een dik meisje in huis te halen!

In onze maatschappij worden dikke mensen sneller gezien als lui, ongediciplineerd, dom, lelijk, onverzorgd en niet fit. Deze ideeën zijn zo diep doorgedrongen in onze samenleving dat ik ze heb geïnternaliseerd.

Titels

Veel hoofdstukken hebben als titel een citaat. Vaak negatieve opmerkingen die Tatjana naar haar hoofd geslingerd heeft gekregen. Ik vind het knap dat ze deze negativiteit in mijn ogen nu gebruikt om sterker te worden. Met de titels steekt ze eigenlijk een middelvinger op naar deze mensen. Het boek leest makkelijk weg. Alles wat ze vertelt is goed te volgen. Van tevoren wist ik niet dat Tatjana mee heeft gedaan aan het televisieprogramma Obese. Hier wijdt ze een stukje aan in haar boek. Ik vind het belachelijk wat zij mee heeft moeten maken door haar lichaam en gewicht. Het wordt in het boek pijnlijk duidelijk dat sommige mensen vinden dat een dik persoon een soort allemansbezit is. Iedereen uit hun mening keer op keer. Dit gebeurt bij Tatjana ook door familieleden, bijvoorbeeld op verjaardagen. Deze familieleden vragen zich vervolgens wel af waarom Tatjana zo stilletjes in een hoekje zit.

Bekijk hier welke boeken ik dit jaar heb gelezen.

Onverzadigd gevoel

Tatjana heeft enorme eetbuien, een eetstoornis (die niet door alle ‘deskundigen’ serieus wordt genomen) en een defect gen. Bij mij gaat het niet zo ver. Maar ik herken het jezelf volproppen met alles wat los en vast zit wel. Psychologe Hilde Jans, die vaker aan het woord is, legt uit waar dit gedrag vandaan komt. Het overmatig eten is te vergelijken met overmatig drinken, roken en drugs gebruiken. Je bereikt er hetzelfde mee: moeilijke gevoelens of situaties verdoven. Nu ben ik zelf meer een verveeleter. Als ik niks te doen heb, ga ik eten. Ook op moeilijke momenten is het wel makkelijk om naar eten te graaien. En eerlijk is eerlijk, in de samenleving wordt dit vaak ook wel gestimuleerd. Ongesteld? Neem wat chocola. Relatie verbroken? Bakken ijs eten helpt zeker! Fijn om erachter te komen dat er voor deze soorten eetgedrag wel verklaringen zijn. Doordat Tatjana van kleins af aan al molliger is en meerdere malen op dieet werd gezet, durfde ze vroeger niet goed te vertellen over haar eetbuiten. Wanneer ze er eentje voelde opkomen, spurtte ze naar de supermarkt en zocht ze een plekje uit ergens waar niemand haar zou zien. Om vervolgens alles op te eten. Dat klinkt heel eenzaam en verdrietig.

Strijd

Het is mooi om te lezen dat Tatjana aangeeft nog niet klaar te zijn met haar strijd naar body positivity. Haar verhaal is dan ook nog niet klaar. Dat maakt haar voor mij ‘menselijk’. Dit boek bevat niet zo’n standaard verhaal van een of andere influencer die jou precies vertelt wat wel en niet werkt en hoe je weet ik veel wat moet aanpakken om de beste versie van jezelf naar boven te halen. Wel deelt ze de lessen die zij in haar jaren op deze aardbol heeft geleerd. Niet in een opsomming, maar fijn verweven in het verhaal. Hier steek je als lezer dan weer wat van op. Op Tatjana’s Instagram zag ik dat er volgend jaar nog een boek van haar verschijnt. Ik ben benieuwd of ze dan verdergaat op dit onderwerp of het over een totaal andere boeg gooit.

Knap voor een dik meisje raad ik aan om te lezen. Het is geen zielig verhaal en geen ‘aandachtvragend’ verhaal. Maar wel heel boeiend om te lezen. Ook als je geen gekke relatie hebt met eten. Een interessant verhaal van een powervrouw.