Het boek Dit is hoe het ging van Astrid Boonstoppel heb ik het afgelopen jaar veel online voorbij zien komen. De kaft sprak mij aan, maar om de een of andere reden stoorde ik mij erg aan het feit dat dit boek fictie is. Met zo’n titel verwacht ik een non-fictie boek. Vandaar dat ik het boek lang geen kans gaf. Tot ik mijn boeken op de e-reader uit had, het nog vroeg in de ochtend was en ik alleen de app van de ThuisbBieb met onder andere dit boek tot mijn beschikking had.
Ik schaam me nu als ik terugdenk hoe leuk het was, maar dat was het. Hoe bijzonder ik me voelde, maar dat voelde ik me. Hoezeer ik genoot, maar dat deed ik. Ik moet open kaart spelen, alles vertellen. Want ik wil eerlijk zijn. Dus hier komt het. Dit is hoe het ging.
Verhaal
Cato Schmidt heeft op het eerste oog een goed leven. Ze heeft lieve ouders die veel om haar geven en een zusje. Haar zusje is wel af en toe een irritatiefactor. Waar Cato onzichtbaar is voor de meeste mensen, is haar jongere zus juist een typisch populair hockeymeisje. Hoe fijn is het dan ook voor Cato als het gezin verhuist en zij een nieuwe start kan maken op haar nieuwe school. Zij wordt omarmd door een heel populair meisje en hoort vanaf dan bij dat groepje. Nooit eerder heeft Cato zich zo geliefd gevoeld door schoolgenoten. Dan gebeurt er iets waardoor zij steeds meer in zichzelf gekeerd raakt. Dit mondt uit in iets wat niemand in haar omgeving zag aankomen.
Lees hier mijn blogpost over het boek HEX van Thomas Olde Heuvelt
Mening
De eerste paar bladzijden moest ik mij nog over het feit heen zetten dat dit boek geen non-fictie is. Na de proloog zat ik echter helemaal in het verhaal. Wat is dit boek goed geschreven! Ik wilde zo graag weten waar het verhaal naartoe ging. Binnen een dag las ik het boek uit. Ik las tijdens het tandenpoetsen, op het toilet, in bed, op de bank; overal. Als lezen onder de douche een optie was, had ik dat zeker gedaan. Tussen de hoofdstukken door staan soms stukken uitgewerkte verhoren met onder andere de ouders en kennissen van Cato. Hierdoor weet de lezer dat er iets met of door Cato is gebeurd. Pas op het einde van het boek wordt duidelijk wat deze gebeurtenis is. En het is absoluut niet iets wat ik zag aankomen.
Astrids schrijfstijl zorgt ervoor dat je als lezer snel in het verhaal zit en door de vlotte schrijfstijl heb je het verhaal (gelukkig en helaas) snel uit. Dit boek is zeker een aanrader voor jongeren en volwassenen die van spannende boeken houden. Buiten het feit dat de hoofdpersoon een middelbare scholier is, vond ik het geen typisch young adultboek. Ik vind dit verhaal ook zeker geschikt voor lezers die niet zo’n fan zijn van dit genre.
★★★★✩
Toen ik de titel van je blog zag, dacht ik ook dat het over non-fictie zou gaan, dus ik kan me helemaal voorstellen wat je gedachten waren. Toch ga ik ‘m na je recensie ook op mijn lijstje zetten. Dank voor de tip!
Auteur
Ja, hè? Ben ik daar niet de enige in! Graag gedaan. Zeker een fijn boek om lekker even tussendoor te lezen.
Hm interessant. Ik vind dit boek er helemaal niet uitzien als een non-fictie boek. Ik heb het al vaker voorbij zien komen, en zag het ook al in de thuisbieb staan. Heb het nog nooit gelezen omdat ik de kaft geen mooie kleur vond hebben (ja echt een goede reden). Ik heb nog zoveel wat ik wil lezen, maar misschien als ik op mijn mobiel lees dat ik deze wel ga openen.
Auteur
Grappig hoe ieder een eigen kijk heeft op een kaft en titel. Ach, ik vind jouw reden ook een goede, hoor 😂 Ik wilde lange tijd het boek niet lezen, doordat die titel niet overeenkwam met wat ik verwachtte van het genre. Dus ik kan me jouw reden goed voorstellen.
Wat leuk dat je ook zo’n lezer bent Marloes! Ik heb nog een ‘dikke-pil’-tip voor je: Het achtste leven (voor Brilka):
“Er is enige moed voor nodig om te beginnen aan een roman van 1.269 pagina’s van een onbekende auteur. Maar wie die kan opbrengen, wordt rijkelijk beloond: Het achtste leven (voor Brilka) lees je ademloos uit, terwijl de bewondering groeit voor de nog jonge Duits-Georgische Nino Haratischwili (Tbilisi, 1983), die sinds 2003 in Duitsland woont.” (Overgenomen uit de VK)
Google maar eens een recensie, ik kon het boek nauwelijks wegleggen!
Auteur
Ik ga het boek eens opzoeken! Bedankt voor de tip. Zo’n dikke pil heb ik nog nooit gelezen, misschien dat ik het dan wel combineer met het lezen van een ander boek (doe ik wel vaak genoeg).
Wat leuk dat je hierover een artikel hebt geschreven, ik ben ook zo gek op een dikke pil.. heerlijk wegdromen bij een boek! Ik wil nog heel graag de boeken van de serie Outlander gaan lezen.
Auteur
Ik wist helemaal niet dat er boeken zijn van Outlander! Wat tof. Ik heb de eerste twee seizoenen gezien, maar dan wil ik eigenlijk eerst de boeken lezen.
Met zo’n titel zou ik ook verwachten dat het een non-fictie boek is. Klinkt zeker als een interessant boek. Leuk dat het zo boeide dat je het overal las (behalve onder de douche dan ;-)).
Auteur
Grappig dat ik niet de enige ben die dat denkt door de titel! Als ik een bad zou hebben, had ik zeker ook in bad gelezen. Onder de douche is zo onpraktisch 😉
Ik lees niet zo graag YA… maar dit boek spreekt mij wel enorm aan, mede ook dankzij de kaft 😉 .
Auteur
Leuk om te horen! Ik vind dit boek ook niet een typische YA, meer een enorm spannend boek. Misschien dat je het wel leuk vindt 😄