Marit Brugman – Friet in de kliniek

Marit Brugman - Friet in de kliniek

Het boek van Marit Brugman stond al een aantal jaar op mijn lijst met boeken die ik nog wil lezen. Toch vergat ik af en toe het bestaan van dit boek. Tot ik het laatst ergens op het internet voorbij zag komen. Ik reserveerde het bij de bieb en las het binnen een paar uur uit.

“Tijdens de therapieën leerde ik mezelf opnieuw kennen. Want mijn zelfkennis was ik helemaal kwijt. Wie was ik nu eigenlijk? Ik wilde mezelf niet zien als anorexiapatiënt en wilde zo ook niet behandeld worden. Ik zei dan ook altijd tegen mijn ouder: ‘Ik heb anorexia, maar ben geen anorexia,’ als het onderwerp weer eens ter sprake kwam.”

Marit Brugman

De schrijfster, Marit Brugman, is (vooral) onder kinderen beter bekend als “de vriendin van”. Zij heeft al een aantal jaar een relatie met youtuber Dylan Haegens. Maar Marit is uiteraard meer dan alleen een partner. Zo is ze mede-eigenaar van het bedrijf Haegens media, houdt ze van sporten en richtte ze Stichting Durf Te Vragen: “Stichting Durf Te Vragen heeft als doelstelling jongeren te helpen met het herkennen en erkennen van psychische problemen zoals angst, depressie, dwang, trauma of eetproblemen.” Ik vind het heel goed dat zulke organisaties bestaan en wat mij betreft kan hier niet genoeg aandacht aan besteed worden. In 2014 kwam Marits boek Friet in de kliniek uit.

Verhaal

Friet in de kliniek geeft de lezers een inkijk in het leven en de gedachtes van iemand met anorexia. Marit heeft al een langere tijd een eetstoornis voor ze durft toe te geven dat ze anorexia heeft. Ze besluit zich te laten opnemen in een kliniek voor mensen met anorexia. Hier beleeft ze leuke, maar ook moeilijke momenten. Zo hoeft ze in de eerste week niet het volledige menu mee te eten. Als ze dit na een week of twee wel moet, gaat dit gepaard met enorm veel buikpijn. Dagelijks zijn er ellenlange discussies. De meiden vinden dat zij soms meer opgeschept krijgen dan de ander. Pas als iedereen tevreden is, kan het eten beginnen. Elke week wordt er friet met een snack gehaald. Een feestmaaltijd. Helaas zijn de frietjes vaak al koud als ze kunnen beginnen met eten. Door de ruzies over de portieverdeling die eerst opgelost moeten worden.

Schrijfstijl

Het boek leest erg prettig, vind ik. De hoofdstukken zijn kort en de zinnen zijn niet al te lang. Het gehele verhaal is in de ik-vorm geschreven. Hierdoor is het iets makkelijker om je als lezer in te leven in Marit en haar eetstoornis. Al kan ik mij natuurlijk (gelukkig) nooit helemaal voorstellen hoe het echt is om anorexia te hebben. Friet in de kliniek leest vlot weg. Het is een verhaal met humor en verdriet. Ik vind het een interessant onderwerp en knap dat Marit dit boek heeft kunnen schrijven. Ze hoopte na de kliniek van haar eetgestoorde gedachten af te zijn. Het tegendeel is helaas waar. Elke dag vecht ze nog tegen de anorexia. Niet gek, want onze wereld zit vol artikelen over afvallen en gezond eten. Gelukkig is Marit, dat vertelt ze aan het eind van het boek, op dit moment erg blij met haar leven.

Beoordeling

Ik raad dit boek zeker aan om te lezen. In onze maatschappij wordt er veel te weinig aandacht besteed aan de verschillende eetstoornissen die er bestaan. Nog steeds zien we vaker (te) dunne modellen in de media dan modellen met een normale maat of een maatje meer. In Friet in de kliniek maakt Marit duidelijk dat het onder andere door de media voor mensen met eetgestoorde gedachten moeilijk is om van deze gedachten af te komen. Dit boek is interessant voor jongeren en voor volwassenen.

Wil je na het boek van Marit Brugman ook een ander boek over een eetstoornis lezen? Dan raad ik Knap voor een dik meisje aan van Tatjana Almuli.

★★★★✩

8 Reacties

  1. juni 3, 2020 / 6:13 pm

    Ik heb dit boek ook vaak voorbij zien komen. Ik ben toch wel benieuwd naar Marit’s verhaal. Mooie recensie Marloes!

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      juni 5, 2020 / 8:29 am

      Lief van je, dankjewel!

  2. juni 4, 2020 / 8:10 am

    Dit lijkt me een heel boeiend boek. Ik ga ‘m op mijn lijstje zetten. Voor nu (zelf bezig met dingen rondom eten) vind ik het nog te heftig, maar over een poosje ga ik ‘m zeker lezen!

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      juni 5, 2020 / 8:28 am

      Snap dat het dan inderdaad nog wel te heftig is om te lezen!

  3. juni 5, 2020 / 1:12 pm

    Wat een heftig boek! Ik heb ook het boek van Jiami gelezen dat deels over haar eetstoornis ging en dat vond ik ook wel aangrijpend. Als ik dit boek in de bieb zie liggen, neem ik hem mee 🙂

  4. juni 5, 2020 / 4:25 pm

    Oh toevallig heb ik deze gelezen! Wel interessant en goed dat er aandacht aan besteed wordt, maar het boek vond ik verder zelf niet heel bijzonder qua schrijven (klinkt vervelend om te zeggen over zo’n gevoelig onderwerp, maar gaat uiteraard niet om haar of haar ervaring). Maar wel natuurlijk ontzettend knap dat ze dit deelt en zich zo kwetsbaar opstelt!! En helemaal mee eens dat er meer aandacht zou moeten zijn voor dit soort onderwerpen, mentale ziektes in het algemeen!

  5. juni 7, 2020 / 11:05 am

    Ik weet niet of ik dit boek ga lezen, het voelt toch een beetje als een ‘influencer die makkelijk een boekdeal scoort’-boek. Het onderwerp is zeker heel belangrijk maar ik denk dat ik dan toch meer haal uit boeken zoals die van Tatjana Almuli.

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      juni 7, 2020 / 11:41 am

      Snap wel wat je bedoeld! Al vind ik dit minder zo’n typisch influencerboek, omdat het natuurlijk over haar anorexia gaat. Het boek van Tatjana vond ik wel veel beter, ben ik met je eens.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.