In het kader van (voor mezelf) taboes doorbreken, kocht ik een aantal weken geleden het boek Yes, please! van Lucas De Man en Mariëlle de Goede. Een boek vol met erotische fantasieën van Nederlanders en Vlamingen? Dat leek mij wel interessant. Het boek zag ik, na een hele zoektocht in de kleine, plaatselijke boekhandel, ergens op een tafel liggen. Eenmaal thuis begon ik vol enthousiasme direct in Yes, please!. Toch las ik het boek minder snel uit dan ik van tevoren had verwacht.
Project Yes, please!
Dit boek kwam onder andere tot stand, doordat Lucas op zijn vijftiende het boek Diepe gronden van zijn moeder kreeg. In dit boek staan meer dan vierhonderd fantasieën van vrouwen in Amerika. Lucas wilde ook zo’n boek samenstellen. Zo gezegd, zo gedaan. In een caravan, genaamd Bolleke, werd openlijk gesproken over seks. Lucas en Mariëlle spraken namelijk, met hulp van hun team, meer dan driehonderd mensen over hun erotische fantasieën. Deze gesprekken vonden bijna allemaal plaats in het Bolleke. Op een gegeven moment stonden Lucas en Mariëlle ook in het theater met de show Yes, please! LIVE. Daar werd door de mensen die durfden openlijk gesproken over hun fantasie. En natuurlijk kan bij een onderzoek het theoretische onderzoek niet ontbreken. In het boek wordt dan ook meermaals gerefereerd aan mensen zoals Freud (niet het beste voorbeeld) en Justin Lehmiller, die ook onderzoek deed naar seksfantasieën.
Indeling van het boek
Tijdens en na hun onderzoek besloten Lucas en Mariëlle dat de fantasieën globaal op te delen zijn in negen categorieën:
- Meerdere mensen
- Macht, controle, ruwe seks
- Nieuwigheid, avontuur en afwisseling
- Taboes en verboden seks
- Partners delen en non-monogamie
- Romantiek en passie
- Erotische flexibiliteit
- Herbeleven
- Focus en sensaties
Elke categorie is opgedeeld in subcategorieën. Binnen de meeste hoofdstukken is er ruimte voor het uitgevoerde onderzoek en de fantasieën van mensen. Door alle (sub)categorieën is de indeling van het boek duidelijk. Het boek is goed te volgen en er ontstaat geen onduidelijkheid. Soms duurde het een paar dagen voor ik weer in het boek las. Dan was het niet moeilijk om het verhaal weer op te pakken.
Lees hier mijn post over het boek Feminist fataal.
Langdradig
Hoe enthousiast ik aan het boek begon, hoe minder zin ik kreeg om het boek te lezen. Het boek is naar mijn idee te langdradig. De stukken tekst die over het onderzoek gaan vond ik heel interessant en leuk om te lezen. En sommige fantasieën waren wel grappig. Maar de meeste fantasieën vond ik zo oninteressant om te lezen. Hartstikke prima dat ieder een eigen fantasie heeft, na zo’n dertig fantasieën te lezen was ik er wel een beetje klaar mee. Het liefst laat ik ook iedereen in zijn of haar waarde, maar sommige stukken vond ik heel bizar. Er kwam iemand aan bod die geil werd als hij aan concentratiekampen en onthoofdingen van IS dacht. Sorry, maar dat vind ik echt te ver gaan. Zo kwamen er wel meer van dat soort fantasieën aan bod.
Ik snap niet hoe mensen op zo’n level kunnen zitten. Ieder z’n ding, denk ik dan zo? Er werd bij een extreme fantasie wel vaak verteld dat iemand de fantasie echt als fantasie wilde houden. Gelukkig maar, want sommige mensen fantaseerden over vermoorden of vermoord worden. En mensen verkrachten (dat kwam ook voor als fantasie) lijkt me zacht uitgedrukt ook geen heel strak plan.
Aanrader?
Op Goodreads krijgt Yes, please! van de elf stemmen een 3,64 van de 5 sterren. Het boek heeft op Bol.com vijf stemmen en ieder van die stemmers gaf het boek 5 stemmen. Een redelijk verdeelde mening. Ik geef het boek tussen de 2,5 en de 3 sterren. Het was te langdradig door alle fantasieën. Ik denk dat het boek interessanter zou zijn, als er meer van het onderzoek in stond. Die stukken vond ik namelijk wel leuk om te lezen. Meer onderzoek en dan af en toe een erotische fantasie tussendoor. Wel vind ik het goed dat er aandacht wordt besteed aan dit onderwerp. Het is toch vaak een taboe om over je seksuele fantasieën te praten. Maar ik had mijn geld liever aan een ander boek uitgegeven. Ik ben dus wel fan van het concept, maar iets minder fan van het boek.
Meer weten over project Yes Please!? Klik dan hier om hun site te bekijken.
Totaal niet mijn boek dit. Ik ben trouwens met je eens dat fantasieën over onthoofdingen te ver gaan. Sterker nog: ik vind dat reden voor zeer grote zorg…