Mijn gelezen boeken half februari/maart

Mijn gelezen boeken half februari/maart

De reacties op mijn eerste post over mijn gelezen boeken waren erg positief. Het leek mij dan erg leuk om weer een boekenpost te schrijven! Vanaf half februari en heel maart heb ik weer een aantal boeken gelezen. Er zijn nog erg veel boeken die ik graag zou willen lezen, maar ik moet nog steeds verplicht boeken lezen voor mijn studie. Na zo’n boek heb ik vaak geen motivatie om nog een ander boek te lezen, maar doordat het wat lekkerder weer is en steeds langer en vroeger licht is, had ik steeds meer energie om ook boeken te lezen die niet voor mijn studie zijn.

Tommy Wieringa – Dit zijn de namen
Tekst op de achterzijde: Een grensstad in de steppe. Uit de vlakte duikt een groep verwilderde vluchtelingen op. Ze veroorzaken angst en onrust in de stad. Als Pontus Beg, commissaris van politie, ze laat oppakken, wordt in hun bagage het bewijs van een misdaad gevonden. Beg ontrafelt de geschiedenis van hun helletocht, die gaandeweg verweven raakt met de ontdekking van het verhaal over zijn eigen afkomst. De ontmoeting met een oude rabbijn, de laatste Jood van de stad, leert hem de waarheid kennen over zichzelf.

Met humor en wijsheid verbindt Tommy Wieringa de duistere binnenwereld van de mens met de vraag naar wie wij zijn en of verlossing mogelijk is.

Het eerste boek dat ik van Tommy Wieringa heb gelezen. Waar heel veel toenmalige klasgenoten ‘Joe Speedboot’ lazen, sloeg ik die indertijd over, om ‘origineel’ te zijn in mijn boekkeuze.
In het verhaal lees je de ene keer over het leven van Pontus Beg en het volgende hoofdstuk over een groepje vluchtelingen die op weg zijn naar de vrijheid. Terwijl je het boek leest, heb je het gevoel dat Beg en de vluchtelingen op hetzelfde moment leven (dit blijkt ook zo te zijn). Bij de vluchtelingen is het echt ‘de sterkste overleven’, wie er neervalt door uitputting, wordt ook niet verder geholpen.
Beg ontdekt dat hij Joods is en is bezig met hier meer over te leren. Ondertussen blijft hij zich afvragen wat hij met deze ontdekking wil.

In het boek zijn er redelijk wat verwijzingen naar de Bijbel. Deze vielen mij pas op bij de bespreking tijdens het college. Ik ben niet gelovig opgevoed, dus ken ik lang niet alle Bijbelse verhalen en namen. De kennis die ik niet heb, belemmerde mij verder niet in het lezen van dit boek. Net wanneer ik dacht dat de verhaallijnen echt twee verschillende verhalen bleven, komen ze bij elkaar. Als dat niet was gebeurd, had ik het wel een misser gevonden.

Lize Spit – Het Smelt
Flaptekst: Wat als je wraak kunt nemen op een heel dorp?
In Eva’s geboortejaar worden in het kleine Vlaamse Bovenmeer slechts twee andere kinderen geboren, allebei jongens. De drie maken er hun hele jeugd samen maar het beste van, tot de puberteit aanbreekt. Opeens ontstaan er andere verhoudingen. De jongens bedenken wrede plannen en de bedeesde Eva kan hieraan meedoen of haar enige vrienden verraden. Die keuze is geen keuze.

Dertien jaar na een snikhete zomer die volledig uit de hand loopt, keert Eva terug naar haar geboortedorp met een blok ijs in de kofferbak. Gaandeweg wordt duidelijk dat zij dit keer de plannen bepaalt.

Vanaf de eerste bladzijde grijpt debutante Lize Spit de lezer bij de strot, om die 480 pagina’s lang niet los te laten. Genadeloos maar liefdevol: Het smelt is een roman die je verslagen achterlaat.

Toen ik dit boek ophaalde in de bibliotheek, zakte de moed mij een beetje in mijn schoenen: 480 pagina’s. Daar had ik dus echt geen zin in! Goed, veel keus had ik niet, want het was gewoon verplicht om te lezen. Vanaf de eerste bladzijde zat ik echt in het verhaal. Hoewel Spit heel dik (uitgebreid) schrijft, vond ik dit helemaal niet erg. Sommige Vlaamse woorden snapte ik niet helemaal, maar wanneer ik eenmaal echt aan het lezen was, vielen deze niet meer op. Het hele boek blijf je jezelf vragen stellen: Hoe zit dit dan? Waarom wordt er voor zus en zo gekozen? Dat het verhaal uitgebreid beschreven werd, vond ik niet erg. Wat van mij wel weggelaten had mogen worden, waren sommige scΓ¨nes waarin misselijkmakende dingen gebeurde (voor de mensen die het boek hebben gelezen: dat laatste gedeelte in de schuur). Tijdens die scΓ¨nes heb ik stukken overgeslagen, omdat ik het gewoon echt niet nodig vond dat zulke dingen opgeschreven stonden. Aan de andere kant charmeert het Spit wel, dat ze dit soort dingen gewoon beschrijft in het verhaal. Het heeft een beetje weg van Jan Wolkers, die kon ook sommige vieze en nare dingen zo uitbundig opschrijven.

Uiteindelijk gingen die bijna 500 bladzijden mij makkelijk af. Het verhaal bleef spannend en boeiend, het hele boek door. Maar als je een beelddenker bent en niet van nare stukken in een boek houdt, weet ik niet of ik het je zou aanraden om dit te lezen…

Annemerel de Jongh – Ik heb (geen) zin
Stukje van tekst op de achterzijde: Eigenlijk moet je van jezelf hardlopen. Maar je hebt honderdduizend smoesjes. Het is koud, het is windkracht vijf, het is te warm, je hebt spierpijn, last van hooikoorts of een kater: je hebt het echt veel te druk en je bent gewoon moe. Met andere woorden: je motivatie is ver te zoeken.

Een paar weken geleden ben ik begonnen met hardlopen. Als ik op de bank zit, zie ik vaak veel mensen over de dijk lopen. Terwijl ik naar ze keek, raakte ik vastbesloten om ook weer te gaan hardlopen. De motivatie moet alleen wel ergens vandaan komen. Een vriendin van mij raadde de boeken van Annemerel aan. Dit is het tweede boek van haar en ik kon het redelijk snel lenen in de bibliotheek.

Het boek leest heel makkelijk. Annemerel heeft een vlotte en jonge schrijfstijl. Met jong bedoel ik dat zij nog in de twintig is en ze gewoon lekker schrijft op de manier waarop ze waarschijnlijk de verhalen ook aan haar vrienden en familie vertelt. Naast haar verhalen over hardlopen lees je ook over ervaringen van andere (erg ervaren, maar ook minder ervaren) hardlopers. Dit boek geeft enige motivatie om te lezen, vooral doordat er door iedereen in het boek wordt beaamt dat hardlopen je een heel fijn gevoel geeft.

Dit boek is zeker een aanrader voor de beginnende hardloper en ook voor de gevorderde hardloper. Zelfs voor de niet-hardlopers kan dit een leuk boek zijn, vooral als je op zoek bent naar motivatie om te sporten.

Griet op de Beeck – Kom hier dat ik u kus
Tekst op de achterzijde: ‘Kom hier dat ik u kus’ is een roman over Mona, als kind, als vierentwintigjarige, en als vijfendertigjarige. Een verhaal over waarom we worden wie we zijn, geschreven met humor, scherpte en veel schaamteloze eerlijkheid. Over ouders en kinderen. Over kapotte mensen en hoe zij ongewild anderen ook kapotmaken. Over waar verantwoordelijkheid eindigt en schuld begint. Over geheimen en eenzaamheid. Over ziekte en zwijgen. Over de gevaren van sterk zijn. Over vergeten en niet kunnen vergeten. Over jezelf durven redden. En natuurlijk ook nog over de liefde.
Omdat dat alles is wat we hebben, of toch bijna.

Aan dit boek begon ik direct na het boekenweekgeschenk. Of nou ja, een uur later, omdat ik eerst nog moest bijkomen van dat boek. Best wat mensen hadden mij dit boek aangeraden, dus ik begon vol goede moed met lezen. In het eerste deel van Mona’s leven, komt haar moeder om bij een auto-ongeluk. Haar vader overleeft het, voor zover je het overleven kan noemen. Al snel vindt hij een nieuwe moeder voor zijn kinderen, zijn nieuwe vrouw. De band tussen hem en zijn kinderen (Mona en broertje Alexander) is oppervlakkig, hij zit altijd in zijn tandartspraktijk. Die moeder, Marie, wil dat de kinderen haar meteen ‘mama’ noemen. Iets wat ik best apart vind, aangezien ze net hun echte moeder zijn verloren. Vader en Marie krijgen samen nog een kindje, Anne-Sophie
Aangekomen in het volgende deel van Mona’s leven, lees je over haar als dramaturg. Ze leert de bekende schrijver Louis kennen, met wie de relatie niet erg soepel verloopt. De ene keer prijst hij haar de hemel in, maar wanneer zij hem nodig heeft, is hij nergens te bekennen of te bereiken (in het derde deel is dit niet veel anders). Mona laat over zich heenlopen, want zij heeft liever een relatie dan dat ze alleen is, zo lijkt het wel.
In het laatste deel, ligt vader op sterven in het ziekenhuis. Anne-Sophie reist al jarenlang door Amerika, nadat ze was vertrokken zonder iemand daarvan op de hoogte te stellen. De relatie tussen iedereen blijft stug. De enige relatie die nogal liefdevol lijkt, is die tussen Alexander en zijn vrouw. Voor de rest praat niemand echt openhartig over zijn/haar emoties. Weer is Louis nooit bereikbaar en hij wil ook nooit mee naar het ziekenhuis. Ik denk dat het voor iedereen vanaf het begin wel duidelijk is, dat deze relatie niet veel hoop geeft.

Hoewel ik een paar weken over dit boek heb gedaan, vond ik het wel erg leuk om te lezen. Het was wel weer een beetje moeilijk, net als bij Het smelt, om in het verhaal te komen, omdat het erg Vlaams was geschreven. Ik vind het wel lekker lezen, want op de een of andere manier vind ik dat ‘zachter’ lezen (ik weet niet zo goed hoe ik het moet omschrijven (lieflijk?)). Wat fijn is aan het boek, is dat de hoofdstukken kort zijn. Zo kun je tussen je dagelijkse activiteiten door steeds even drie minuten lezen of natuurlijk een paar uur achter elkaar. Bij mij werken korte hoofdstukken motiverend, omdat ik elke keer zie dat ik maar een of twee bladzijde hoef te lezen en dan alweer een heel hoofdstuk af heb.

Griet op de Beeck – Gezien de feiten

Over dit boekenweekgeschenk had ik al een post geplaatst. Mocht je benieuwd zijn naar dit boek, kun je er hier iets over lezen!

Tot nu toe heb ik in 2018 acht boeken gelezen. Zoals je misschien hebt gezien, hou ik een boekenlijst bij. Daarin komen uiteindelijk alle boeken te staan die ik in dit jaar lees, met de bijbehorende links naar de boeken als ik er iets over heb geschreven.

Is er nog een boek dat ik volgens jou echt niet mag missen?

Nog een vraagje: hebben jullie liever dat ik voortaan over elk gelezen boek een hele post schrijf, of vinden jullie zo’n post met de gelezen boeken van een maand/anderhalve maand prima? Deze post is namelijk best lang geworden, vandaar dat ik benieuwd ben naar jullie mening!

X Marloes

11 Reacties

  1. april 2, 2018 / 8:06 am

    Lange artikelen zijn totaal niet erg! (Mogen die ook op de boekenlijst? ;)). Ik vind het juist fijn dat er meerdere boeken in 1 artikel staan, want sommige boeken passen niet bij mij, maar zo staat er toch voor ieder wat wils in het artikel (ik hoop dat je snapt wat ik bedoel).
    Trouwens, heb je de Cirkel van Dave Eggers al gelezen? Dat is mijn laatst gelezen boek en ik vond hem erg ‘leuk.’ Het was wel een boek dat bij mijn interesse paste, maar liet me met een onbehaaglijk gevoel achter…

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      april 6, 2018 / 12:30 pm

      Hahaha, helaas mogen lange artikelen niet op de lijst πŸ˜‰ Fijn dat je zo’n artikel juist fijn vindt!
      Dat boek ken ik nog niet, ben benieuwd.

  2. april 2, 2018 / 5:37 pm

    Ik vind zo meerdere boeken in 1 artikel fijn! Als een artikel over 1 boek zou gaan en dat boek spreekt me niet aan zou ik het hele artikel niet lezen denk ik, en nu lees ik toch van ieder boek wat je erover schrijft.
    Vraagje, ben gewoon nieuwsgierig hoor haha, maar leen jij je boeken bij de bieb? Of koop je al die boeken nieuw? In dat laatste geval zou ik graag eens je boekenkast willen zien hihi.
    Liefs

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      april 6, 2018 / 12:33 pm

      Ah, fijn om te horen!

      Hihi, eerst kocht ik ze wel allemaal, dus ik heb er nogal veel. Nu probeer ik zoveel mogelijk te lenen van de bieb, omdat ik het zonde vind om best veel geld uit te geven aan boeken als ik ze maar een keer lees. Natuurlijk koop ik zo nu en dan nog wel een boek πŸ˜‰ Dus mijn boekenkast komen bekijken, mag altijd hahah.

      Liefs!

      • april 14, 2018 / 5:12 pm

        Haha oke ik wou al zeggen alles kopen lijkt me een dure hobby πŸ˜‰
        Misschien leuk om (via je blog?) boeken uit te wisselen/lenen met andere boekenliefhebbers πŸ˜€

        Ik zou later ook wel echt zo een mega huge boekenkast willen waar je een laddertje nodig hebt om bij de bovenste boeken te komen..

  3. april 2, 2018 / 9:23 pm

    Als je ‘Kom hier dat ik u kus’ goed vond zou ik je ook haar eerste boek aanraden: ‘Vele hemels boven de zevende’. Vind ik eigenlijk nog beter πŸ™‚

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      april 6, 2018 / 12:37 pm

      Oeh, dan ga ik die ook eens lezen! Ben benieuwd πŸ™‚

  4. april 5, 2018 / 2:27 pm

    Leuk! Ik heb vorige week ook ‘Kom hier dat ik u kus’ gelezen, een mooi boek! Ik wil zeker meer van haar lezen! πŸ˜‰

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      april 6, 2018 / 3:42 pm

      Ik ook! πŸ™‚ Gelukkig heeft ze meer geschreven.

  5. april 9, 2018 / 3:09 pm

    Wat heb je veel gelezen! Ik ken ze allemaal nog niet maar het boek van Annemerel staat sowieso nog op mijn lijst.

    • Mevrouw Marloes
      Auteur
      april 11, 2018 / 10:29 am

      Hihi, dankje! Haar boeken zijn echt een aanrader om te lezen 😁

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.